قهرمانی از خطه لرستان و از خانواده لرهای سرکوب شده و تبعیدی توسط رضاخان قزاق بود که متعاقباً همراه با خانواده‌اش به‌لرستان بازگشته بود و همیشه می‌گفت من از لرهای خرم‌آباد هستم.
نورمراد قهرمان از فردای کودتای ۲۸مرداد در حالی که ۱۸سال بیشتر نداشت به‌دلیل حمایت از دکتر مصدق و ایستادگی در مقابل اراذل و اوباش کودتاچی تحت تعقیب قرار گرفت و دستگیر شد. او از شهریور ۱۳۳۲ تا بهمن همان سال بیش از ۵ماه را در زندان شهربانی دزفول تحت فشار و آزار به سر برد. خشم و نفرت و رویارویی او با دیکتاتوری سلطنتی در سالهای ۵۶ و ۵۷ با شرکت در تظاهرات و قیامهای ضدسلطنتی به‌اوج رسید و در جریان همین فعالیتها با آرمانها و نبرد آزادیخواهانه مجاهدین آشنا شدبا ۴۳سال سابقه همراهی و نبرد در صفوف مجاهدین و ارتش آزادی، در آلبانی بر اثر ایست قلبی بدرود حیات گفت و به‌یاران شهید و صدیقش در کهکشان جاودانه‌فروغهای آزادی پیوست.
او که ۸۷ساله بود از چندی پیش از درگذشتش به‌دلیل عارضه ریوی در بیمارستان بستری بود..